Koga trgnav cveto vo tugina
Drobni solzi ti roneše
Drobni solzi cveto ti roneše.
İ vo oči se kol neše
Deka verna Cveto ke mi bideš
Kuka i deca ke mi gledaš
No vo tebe Cveto verba nemav
Brgu nazad ja se vrativ
Koga doma Cveto jac si pristi gnav
Beše polnok pominal o
Vrata ti beše zatvorena
Deči ata pozaspani
Lambata ti beše zavrtena
Sokomšija 0 i sedeše
Crno kafe, Cveto, poslužeše
Belo lice ti l'ubeše .
Taka li me, Cveto, verno čekaš
Taka li mi deca gledaš
No na brgu, Cveto, jac se vrati
So sudbina se pomiriv
No vo srce bolka mi ostana
Za moite mali deca .
Kako znaeš, Cveto, taka pravi
İ na mene da ne misliš
Üzüntüden bir çiçek kopardığımda
Gözyaşların düştü
Gözyaşların düştü, çiçeğin.
Ve benim gözümde hiçbir şey gibi değildi
Bana sadık bir çiçek olman
Hook ve çocuklar Bana baktığında
Ama sende, Cveto, kelimelerim yok
Hemen geri döndüm
Cveto eve geldiğinde , öfkeliydin
Gece yarısını geçmişti< br />Kapın kapalıydı
Çocuklar uyuyordu
Lamban açıktı
Komşu 0 oturuyordu
Siyah kahve, Cveto, servis edildi
Beyaz suratlı, onu öldürdün.
Beni böyle mi bekliyorsun, Çiçek, sadakatle
Çocuklarıma böyle mi bakıyorsun<br / >
Ama tepede, Çiçek, geri döneceğim
Öyleyse Kader uzlaştırdı
Ama kalbimde bir acı kaldı
Küçük çocukların için.
Nereden biliyorsun Cveto, sen böyle yapıyorsun
Beni düşünme